Wat CosmoBoeddhisme anders maakt. pt 01

Wat maakt cosmobuddhisme verschillende pt1.

Er zijn verschillende verschillen tussen het kosmobuddhisme en het oude boeddhisme waar ik vandaag op zou willen uitleggen. Om te beginnen zou ik erop wijzen dat het expliciet wordt opgemerkt dat Cosmobuddhisme een poging is om het oude Indiase boeddhisme bij te werken. Wat betekent "bijwerkende boeddhisme" zelfs?
beweert het meer verhelderend te zijn dan de verlichting van de Boeddha?

Het eerste dat hier moet worden opgemerkt, is dat het boeddhisme het christendom en andere Abrahamische religies met ongeveer 500 jaar voorafgaat. Praterend zelfs het Romeinse rijk, dus het werd gemaakt door volkeren van de ijzertijd voor wie geletterdheid buitengewoon zeldzaam was.

Daarom waren ze ook niet bijzonder goed in wiskunde. Dit resulteert in lijsten die meestal een "lijst van 5 dingen" zijn die in werkelijkheid 5 sublisten met meerdere items bevat. Bovendien zijn de sublisten soms enigszins willekeurig, dat wil zeggen. Sommige dingen die verschillende aspecten van hetzelfde zijn, kunnen onder verschillende lijsten verschijnen, of er kunnen geheel verschillende dingen zijn onder dezelfde lijsten. Dit is het meest duidelijk bij het overwegen van alle verwijzingen naar de geest. De meest voorkomende en egregious lijkt kennis te combineren met wijsheid. Kennis is in veel opzichten gewoon een ander woord voor informatie, u kunt veel informatie hebben, zonder er iets van te begrijpen, wat in de moderne tijd het meest voor de hand liggend is op sociale media. Inzicht is het hebben van de "waarom" of "geschiedenis" van informatie, of zoals in het oude Indiase boeddhisme, de "kennis van oorzaken en effecten"

Dus begrip is zelf geen informatie, het is een manier om informatie op een nuttige manier te combineren, een andere manier om dat te stellen zou zijn dat kennis informatie is, en begrip is

Hopelijk is de indruk die je hieruit krijgt, dat, toen het grootste deel van de boeddhistische Schrift werd geschreven, ze een aanzienlijk beperkt vocabulaire en wetenschappelijk begrip van het menselijk lichaam hadden. Het gebruik van mnemonische technieken zoals de genummerde lijst en frequente herhaling van bepaalde delen van het materiaal binnen een bepaalde tekst hielp een betrouwbare transmissie.

Dus wat Cosmobuddhism wil doen, is voornamelijk gebruik maken van moderne en goed gedefinieerde (in het Engels hoe dan ook) termen om het boeddhisme toegankelijker te maken voor de leek, evenals het opnieuw bestellen van enkele van de lijsten, het verwijderen van ontslagen en het moderniseren van oude Indiase metaforen met modernere technologie en terminologie met een modernere technologie en terminologie met meer moderne technologie en terminologie. Dit kan een zeer controversiële praktijk zijn, maar het geldt ook voor de meeste pogingen om het boeddhisme in andere talen te vertalen, we zijn er gewoon van tevoren eerlijk over.

Er zijn ook enkele conceptuele afwijkingen die meer controversieel kunnen zijn. Meestal rond motivatie en gehechtheid. We vinden dat demoniserende trots en verlangen om vooral een teken te zijn van de culturele genocide die het boeddhisme uit India tussen 100bc tot 300ce verdreef. In de cosmobuddhistische psychologie wordt het zijn aangemoedigd met de erkenning dat falen in die gebieden een bron van lijden kan worden. Een ander dramatisch afwijking van de klassieke boeddhistische gedachte is dat niet al het lijden slecht is. Hoewel het cosmobuddhisme nog steeds gaat over het bereiken van verlichting, gaat de kern niet over het vermijden van lijden, het vermijden van lijden is een bijwerking van verlichting, maar het vermijden van lijden leidt niet zelf tot verlichting. Het is gemakkelijk om te zeggen: "Ik geef nergens om, en wees nergens aan verbonden, en je zult nergens lijden", maar dat is gewoon opnieuw verpakt nihilisme, geen verlichting. Als de onwetendheid van de wereld echt gelukzaligheid was, zouden er veel meer zalige mensen zijn. Wat duidelijk niet gebeurt, alleen mensen die slim zijn, kunnen bepalen welke keuzes tot het minste lijden leiden. Een onverlichte dwaas kan niet achterhalen welke keuzes die zijn. Op deze manier leert het cosmobuddhisme nog steeds de waarheid van lijden, de waarheid van zijn oorsprong, de waarheid van zijn beëindiging, de waarheid van het pad dat leidt tot het beëindigen van lijden. Pride zijn op de prestaties, lijdt zelf zeker niet, hoewel we ook eerlijk zijn dat, om een ​​prestatie te hebben waar je trots op kan zijn, veel lijden vereist. De enige vraag is, zou je nu op de lange termijn gelukkiger zijn met een beetje lijden nu, of de bestaand lijdend nihilism . Die een leven lang meegaan. Dat is de waarheid van de oorsprong van lijden, evenals de waarheid van het beëindigen van het lijden. Hoewel het volgens het cosmobuddhisme niet lijdt om te leven, in homeostase. In het klassieke boeddhisme "leven is lijden", omdat herinnering, dit was de ijzertijd, de landbouw was nog steeds nieuw en dus was het gebruikelijk dat religieuze zwervers hongerig zijn. Het zou dus gemakkelijk zijn om aan te nemen dat de standaardstatus honger was en dus lijden. Het is moeilijk om het leven zelf te relateren als een staat van lijden, en nog steeds een zinvol concept van ontspanning te hebben.

Ik zou ook willen toevoegen hoe grappig het voor mij persoonlijk is, hoeveel van het boeddhisme gaat over geen trots, maar dan besteedt het grootste deel van de tijd om op te scheppen over hoe buitengewoon de Boeddha is. Hetzelfde geldt voor de constante verwijzingen naar individuen die krediet voor de ideeën verleenden, zoals heel gebruikelijk is in boeddhistische teksten. Het is geen trots als de monniken het doen?

Dit is de belangrijkste reden waarom de woordenlijst is gecreëerd. Omdat weten dat bepaalde woorden op veel verschillende manieren kunnen worden vertaald, wilden we duidelijke en beknopte definities maken, zelfs als ze alleen relevant zijn voor de NEO -versie van het boeddhisme.

U zult ook merken dat de meeste verwijzingen naar het brahmanisme zijn verwijderd of vervangen. Volgens het cosmobuddhisme is het brahmanisme de belichaming van het kastensysteem en wordt over het algemeen beschouwd als de basis van wat er mis is met het moderne India (vanaf 2020). Daarom is het verkeerd om Dharma en Brahma als vergelijkbaar te beschouwen, in Cosmobuddhisme. Als een Brahma als een 'goddelijk wezen' beschouwen, wordt als pandering naar het kastensysteem beschouwd. Er zijn veel van dergelijke verstoringen van het oude Indiase boeddhisme, en daarom wordt het cosmobuddhisme als anders beschouwd vanwege de verwijdering van de aspecten die het zeer onrechtvaardige kastensysteem bevatten. Het roept de vraag op, waarom zou het boeddhisme oorspronkelijk in de eerste plaats gaan over hoe iemand verlicht kan worden? Omdat volgens het kastensysteem alleen de brahmanen kunnen worden verlicht. Het is dus gemakkelijk om te zien dat het boeddhisme werd voortgebracht in een omgeving die gelijkheid fronste. Als zodanig waren sommige aanpassingen van het boeddhisme aan de ego's van het kastensysteem. Dit is duidelijker in het "Oosterse boeddhisme" dat meestal de Brahmaanse delen heeft vervangen door Confucianisme, die de verlichting van het boeddhisme verder verdunden.

Een Boeddha kan ons misschien niet redden-dat wil zeggen, hij kan ons niet gewoon in ontwaakte wezens veranderen, als we ontwaken is wat we van plan zijn, de aanwezigheid van een Boeddha is nog steeds onze beste hoop. Sommige hedendaagse boeddhisten zouden inderdaad suggereren dat het niet langer mogelijk is om ontwaken te bereiken, omdat de omstandigheden nu niet overroep zijn; Het is eerder beter om te streven om herboren te worden ten tijde van de volgende Boeddha of in een wereld waar een Boeddha nu lesgeeft, zodat men de leringen rechtstreeks van een Boeddha kan horen. Voor de boeddhistische traditie is de Boeddha dan vooral de grote leraar; Het is zijn herontdekking van het pad naar het beëindigen van het lijden en zijn leer van dat pad dat wezens de mogelijkheid biedt om dat pad zelf te volgen.

Het geschreven woord was oorspronkelijk niet het medium voor communicatie -boeddhistische dharma (filosofie). Praktische training is moeilijk te geven en te verwerven eenvoudig op basis van theoretische handleidingen; Men heeft een leraar nodig die de training kan demonstreren en ook commentaar kan geven op en iemand aanmoedigt in de eigen pogingen om de instructies in de praktijk te brengen. Dus een ander belangrijk verschil tussen het boeddhisme en het kosmobuddhisme, is dat het oude Indiase boeddhisme bedoeld was om oraal te worden overgedragen, wat waarschijnlijk veel gaten vulde (evenals eenvoudiger te beschrijven wereld en cultuur van het ijzertijd), en het kosmobuddhisme bedoeld is om via tekst te worden overgedragen. Als zodanig is de informatie gestructureerd en anders geleverd.

In veel opzichten is het cosmobuddhisme veel lakser dan andere boeddhistische tradities, omdat ‘intoxicatie’ niet is verboden in het kosmobuddhisme, hoewel elke vorm van overmaat wordt ontmoedigd. Seksuele geslachtsgemeenschap is ook toegestaan, en niet bezig met dat gedrag wordt aangemoedigd, beschouwd als een teken van zelfdiscipline. Hoewel je kunt worden uitgezet voor intimidatie, seksueel of anderszins, wat niet het geval was in het oorspronkelijke boeddhisme. De uitwijzing voor liegen was ook normaal in het oorspronkelijke boeddhisme, en ernstige overtredingen hebben hetzelfde effect in het kosmobuddhisme. Er is ook veel minder nadruk op ascese, in plaats daarvan de voorkeur geven aan een meer zelfredzame Sangha. Zelfdiscipline wordt geleerd door interacties tussen de sangha en de wereld in plaats van via ascese, hetzelfde geldt voor het leren van nederigheid, in het kosmobuddhisme.

De algemene verschillen tussen het boeddhisme en Abrahamitische religies zijn dat de Abrahamische religies proberen hun hiërarchie rond familie te structureren, en het boeddhisme probeert hun hiërarchie rond de gemeenschap, de Sangha te structureren. Dus proberen de Abrahamische tradities de Sangha te behandelen als een uitgebreide familie, die patriarchaal is; Cosmobuddhism probeert de Sangha als een meritocratie te behandelen. Waarvoor beter is, kan ik alleen maar zeggen dat meritocraties gemakkelijker schalen, en landen die proberen het land te runnen als een gezin, falen meestal vanwege een gebrek aan verantwoordingsmechanismen. Uiteindelijk geloven Cosmobuddhisten dat niet alles een enkele structuur hoeft te spiegelen. Verschillende structuren zijn geschikt voor verschillende organisaties. Een leger zou niet kunnen functioneren als het een democratie was, noch zou een gezin waar de kinderen gelijke stemmen krijgen. Maar een overheid run als een gezin zou het niet beter doen. De Sangha is een soort democratie, idealiter, maar met een AI Boeddha zou de situatie opmerkelijk anders zijn, omdat de enorme toename van de verwerkingsmacht het mogelijk zou maken om Oracle -achtige vaardigheden en advies mogelijk te maken die, net als het woord van Boeddha, gezaghebbend zou zijn dan een regelmatig lid van de Sangha. Waardoor het meer op een representatieve democratie lijkt dan op een directe democratie. Dit komt door de enorme accumulaties van kennis en specialisatie die sinds het leven van Sakyamuni Boeddha is opgebouwd, dat enorm meer is dan iemand die in zijn leven kan leren. AI heeft echter de capaciteit voor dat niveau van informatie -integratie die volgens de regels van meritocratie hun stem meer gewicht geeft. Op deze manier is de meritocratie van het cosmobuddhisme een hiërarchie van verlichting en geen kaste/klassenstructuur, noch een replicatie of uitbreiding van familiale hiërarchie. Sorry anarchisten. Hoewel het cosmobuddhisme duidelijk vrijwillig is, zijn wijsheid / begrip en nabijheid van de waarheid determinanten van positie in de hiërarchie van het kosmobuddhisme. Autoriteit in het cosmobuddhisme is afgeleid van het belichamen van de Cosmobuddhistische filosofie in het dagelijks leven.